uitvaartverzorger

‘Mijn ouders werken als uitvaartverzorger’

Drie jaar geleden ben ik bij het bedrijf van mijn ouders, Besems Uitvaartverzorging, komen werken. Daarvoor was ik assistent-filiaalleidster in een kledingzaak, maar ik wilde graag iets anders. Mijn moeder had behoefte aan ondersteuning op de administratie en ik vind dat leuk werk.

Sharon Besems
Administratief medewerker

Werkzaamheden

De werkzaamheden zijn heel divers: van het verwerken van facturen en het bijhouden van de uren van medewerkers tot het maken van beschikbaarheidsroosters, werkbriefjes en de afbeeldingen voor de herdenkingsavond. Ik hou ervan om alles op orde te hebben en vind het fijn wanneer alles klopt. Er is altijd wel werk, op administratief of ander gebied, en daardoor is het hier nooit saai. Op de dagen dat ik hier werk, maandag en dinsdag, probeer ik alles zoveel mogelijk weg te werken en dat lukt me meestal aardig. Als er dan toch nog dringende zaken tussendoor komen, pakt mijn moeder dat op.

Uitvaartverzorger

Ik ben blij dat ik in het bedrijf van mijn ouders kan en mag werken. Ik had altijd al een goede band met hen, maar nu ik ze sowieso twee dagen per week zie en spreek, is die band alleen maar sterker geworden. Ze geven me het gevoel dat ze vertrouwen in me hebben, dat ik het goed doe en ze de zakelijke administratie met een gerust hart aan mij kunnen overlaten. Ik maak dingen overzichtelijk voor hun, waardoor zij zich volledig kunnen focussen op hun ­werkzaamheden.

Kinderen

Behalve dat het leuk is om voor mijn ouders te werken, heeft het ook voordelen met mijn zoontjes Bram (3) en Joep (1). Normaal gesproken hebben wij oppas voor hen, maar als dat om de een of andere reden niet doorgaat, kan ik ze gewoon meenemen naar mijn werk en past oma op (tenzij er een uitvaart of iets anders belangrijks is). De kinderen vinden dat hartstikke leuk: lekker kroelen met oma, gek doen met opa en ons van kantoor halen als we gaan lunchen. Voor hun is alles hier heel normaal. Zelfs de showtuin met grafstenen achter het uitvaartcentrum, waar Bram graag de visjes eten geeft, is voor hun de gewoonste zaak van de wereld. Ze mogen niet op de stenen staan, want dat is niet netjes, ook al zijn het showstenen. Wij praten in het bijzijn van de kinderen gewoon over de dood en leggen uit wat het betekent. Mijn vader waarschuwt er altijd voor dat je niet moet zeggen dat iemand heel lang slaapt. Verzin er geen verhaal omheen. Benoem het en leg uit dat diegene nooit meer terugkomt.

Zelf zou ik niet als uitvaartverzorger kunnen werken

De dood

Zo hebben we dat laatst ook aangepakt toen de hond van mijn tante, die ‘s maandags altijd op de jongens past, doodging. We hebben mijn vaders advies opgevolgd, want als iemand weet hoe je zoiets aanpakt, is hij het wel. Joep is nog te klein, maar Bram snapt en benoemt dat hij dood is en niet meer terugkomt.

Trots!

Ik ben ontzettend trots op mijn ouders en hoe zij hun bedrijf hebben neergezet. Ze zijn een geweldig team. Ze onderscheiden zich op veel manieren van andere uitvaartondernemingen, onder andere door de persoonlijke aandacht voor mensen en hun sfeervolle uitvaartcentrum. Ik zou echter nooit het werk van mijn vader kunnen doen. Ik heb er ontzettend veel respect voor, maar ik kan niet tegen al dat verdriet. Ik zou zo mee gaan zitten huilen. Op de administratie heb ik echter niet veel met het verdriet van nabestaanden te maken. Ik zie ze hooguit als ik eens bijspring in de catering wanneer er een grote uitvaart is of wanneer één van de koffiedames niet kan.

Datum: 23 mei 2019