‘Door mijn perfectionisme kon ik niet genieten’
‘Al ontzettend lang ben ik erg perfectionistisch’, vertelt Lianna (37). Haar perfectionisme bracht haar ver, maar kwam haar ook dwars te zitten. Zo zeer dat het voor Lianna moeilijk was te kunnen genieten van alles wat ze had bereikt, en dat brak haar op. ‘Toen ik dicht bij een burn-out kwam, wist ik dat er iets moest veranderen.’ Het was het moment waarop Lianna besloot contact op te nemen met Mariska van der Zee van Hersenkracht en het roer om te gooien.
Alleen het beste is goed genoeg
Al vanaf het moment dat Lianna op de middelbare school kwam, werkt ze bijzonder hard. Na veel pesterijen op de basisschool wilde ze het helemaal anders doen. Alleen het beste was goed genoeg. ‘Dat was op school met cijfers zo, maar ook bij mijn hobby atletiek of tijdens spelletjes. Ik wilde nergens in falen, zodat er niets was waar mensen mij op konden pakken. In die tijd realiseerde ik mij dat natuurlijk niet, het was er onbewust ingeslopen.’
Goed arbeidsethos
Deze perfectionistische houding legde Lianna geen windeieren. ‘Hoewel ik was ingeschaald op de mavo, heb ik uiteindelijk met een vwo-diploma de middelbare school afgerond. En ook bij mijn vervolgstudie Rechten was het prettig dat ik een goed arbeidsethos had. Een studie met veel stof die je voor pittige tentamens in je hoofd moet stampen, daar was ik wel geschikt voor. Ik ben dan ook echt wel trots op mijn successen. Maar het vaste patroon is altijd geweest: ik heb iets bereikt, wat is nu het volgende doel?’
Niet tevreden
‘Na mijn studie was mijn doel een mooie baan te vinden, ik wilde me vooral richten op erfrecht. Toen me dat gelukt was, wilde ik graag zo snel mogelijk genoeg sparen voor een mooi huis. Samen met mijn partner heb ik een paar jaar geleden ons eerste huis gekocht, waar ook veel werk in is gaan zitten. Maar het vreemde was dat op het moment dat ik alles voor elkaar had, ik me daar niet tevreden mee voelde. Ik wist niet wat ik verder nodig had, wat ik nog meer zocht, waar ik naartoe moest werken, en daardoor voelde ik me ontheemd.’
Perfectionisme brak me op
Ondanks dat Lianna niet lekker in haar vel zat, werkte ze onverminderd door. Tot er een moment kwam waarop ze haar energie kwijt was. ‘Ik zou een paar dagen weg met een vriendin, maar eenmaal in het hotel, was ik niet vooruit te branden. Lichamelijk voelde ik me leeg en mentaal kon ik weinig hebben. Uiteindelijk hebben we dat weekend vooral in het hotel en in het zwembad doorgebracht, ik had gewoon nergens puf meer voor. Mijn vriendin drukte me op het hart beter voor mezelf te gaan zorgen. Dat raakte me. Ik had altijd gedacht dat goed voor mezelf zorgen betekende dat ik alles perfect moest doen, maar nu bleek dat dat me juist opbrak.’
Veilige plek
Lianna besloot tijdelijk wat minder te gaan werken. ‘Dat vond ik best moeilijk. Maar ik wilde voorkomen dat ik echt opgebrand zou raken. Daarom heb ik ook hulp gezocht. Via via kwam ik terecht bij Mariska, van Hersenkracht. Ik vond het enorm spannend toen ik voor het eerst met haar sprak. Eigenlijk had ik het gevoel dat ik faalde, ik was mezelf continu aan het afkraken over mijn ‘zwakte’. Maar gelukkig voelde ik me bij Mariska snel op mijn gemak. Ze nam me heel serieus en gaf me het gevoel dat ik met mijn verhaal veilig bij haar was.’
De eerste stap naar meer genieten
In de periode daarna heeft Lianna meerdere keren met Mariska afgesproken. ‘Dat had ik nodig om mijn vastgeroeste mindset te veranderen. Ik was het zo gewend om het uiterste van mezelf te eisen en niet tevreden te zijn, dat ik erg moest wennen aan een vriendelijkere en positievere benadering. Maar het inzicht in waar mijn perfectionisme vandaan is gekomen, heeft me de ogen doen openen. Nu is het alleen nog een kwestie van oefenen met het loslaten van dat patroon. Dat is eng, want het gaf me zo lang houvast. Maar ik weet nu dat ik dat niet nodig heb om een fijn, waardevol mens te zijn. En dat is de eerste stap naar meer genieten van het leven.’
Specialisten in jouw buurt
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan? -
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké. -
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen. -
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk. -
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen -
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden. -
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben. -
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress. -
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou. -
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.