‘Ik had mijn innerlijke moeder meegenomen’
KOPP-kind: misschien komt deze term je ergens bekend voor. Je bent een KOPP-kind (Kind van Ouder(s) met Psychische Problemen) wanneer je bent opgegroeid met ouder(s) met een psychische stoornis, een depressie of bijvoorbeeld een verslaving. Als dit het geval is, ligt sociaal emotionele verwaarlozing op de loer. De gebeurtenissen in je jeugd kunnen zorgen voor ‘ongrijpbare’ situaties in je verdere leven. Ervaringsdeskundige Sypke Visser heeft er zijn werk van gemaakt. Een openhartig interview met de man achter Praktijk voor integratieve psychotherapie Sypke Visser.
Langzaam veranderde ik
‘Ik was altijd een heel spontaan en levendig kind. Achter in de tuin hadden wij vroeger een hekje staan en daar mocht ik niet overheen springen. Natuurlijk deed ik dat wel. Ik was een beetje een rakker. Als ik foto’s van mezelf terug zie, dan zie ik ook echt die levendige ‘rakker-achtige’ blik. Maar dit veranderde langzaam. Als ik beelden van de eerste klas vergelijk met die van de tweede klas, zit hier echt verschil in. Ik had het naar mijn zin in de eerste klas, in de tweede klas al veel minder.’
Over grenzen heengaan
‘Mensen kregen steeds meer moeite met mijn gedrag. Ik was iemand die graag over grenzen heenging, maar de reden hiervan was mij nog onbekend. Ik was ontzettend assertief, deed me stoer voor, maar van binnen was ik dit eigenlijk helemaal niet. Mijn gedrag zorgde ervoor dat ik een keer letterlijk in de zak van twee zwarte pieten werd gestopt. ‘Hop’, mee naar Spanje’, was de boodschap. Ik kreeg een zakje zout en de andere kinderen kregen snoep. Dat blijft je als kind wel bij. Je vraag je af wat je verkeerd hebt gedaan.’
Stukje bij beetje ben ik als persoon met de juiste hulp gegroeid
Hulpverlening en therapie
‘Uiteindelijk ben ik de hulpverlening in gegaan en toen ben ik zelf ook in therapie gegaan. Dit was een hele openbaring. Ik had niet verwacht dat er sprake was geweest van sociale emotionele verwaarlozing in mijn jeugd. Dit werd toen pas duidelijk. Mijn moeder heeft altijd last van angsten gehad en mijn buitensporige gedrag werd door bepaalde omstandigheden getriggerd. Bijvoorbeeld wanneer het ging schemeren, dan kreeg ik een angstgevoel, net als zij dat vroeger had. Het voelde alsof ik mijn innerlijke moeder had meegenomen. Daar heb ik jaren last van gehad. Ik merkte tijdens de therapiesessies pas wat ik gemist had vroeger: aandacht en betrokkenheid. Deze vormen van liefde kende ik helemaal niet. Stukje bij beetje ben ik als persoon met de juiste hulp gegroeid en kon ik mijn angsten loslaten.’
Ervaringsdeskundige
‘Omdat ik zoveel heb meegemaakt, kan ik andere mensen nu goed helpen. Veel mensen merken wel dat er iets niet goed zit in hun leven, maar weten niet waar dit vandaan komt. Er sluimert iets op de achtergrond, maar ze komen er maar niet achter wat het is. Ik vergelijk dit altijd met ‘honger hebben’. Wanneer je zin in eten hebt, dan eet je wat en dan is het klaar. Maar wanneer je emotionele honger hebt, dan heb je een tekort, wat niet zomaar opgevuld kan worden. Je moet erachter komen waar dit vandaan komt. Als er niet in wordt voorzien, dan blijft de honger ook bestaan. Emotionele honger is ook niet altijd zichtbaar: het is geen litteken op je voorhoofd. Je moet jezelf de vraag stellen: ‘Waar heb ik echt behoefte aan?’ en ‘Wat zegt mijn gevoel?’. Laat je ratio hier vooral buiten, want die zal je gevoel bijna altijd tegenspreken.’
Samen komen we eruit
‘Een andere vergelijking die ik maak is die van een auto. Wanneer het knipperlicht van je auto kapot is, en deze blijft constant aanstaan, denk je nog steeds dat je de bocht om wil. Je hebt nu twee keuzes. Je kunt onverantwoord gaan rijden óf je gaat naar de garage. Ik kan die garage voor jou zijn wanneer je hiervoor openstaat.
Van pijn naar kracht en van overleven naar leven zijn belangrijke thema’s in mijn eigen leven én in mijn praktijk. Ben jij een KOPP-kind? Gun jezelf dan een toekomst waarin je niet langer slachtoffer van je eigen herinneringen en reacties bent, maar neem weer de regie over je leven.’
Specialisten in jouw buurt
-
In onze moderne wereld, waar stress en burn-outs helaas steeds vaker voorkomen, is het belangrijk om op verschillende manieren te zoeken naar een verbetering van de geestelijke gezondheid. Eén van die manieren, verrassend genoeg, is het leren van een nieuwe taal. -
Wanneer je een trauma ervaart, lijkt het alsof je brein op tilt slaat. Spanning en stress hopen zich op tot het punt waarop je niet meer normaal lijkt te functioneren. -
Naomi had er al haar hele leven last van: een vaak ongefundeerde angst die ieder moment de kop kon opsteken. Ze had geen idee hoe ze daar kon afkomen. Ze had al vele therapieën gevolgd en ondergaan. -
Eigenlijk zijn we allemaal een radertje in het grote geheel. Onderdeel van een systeem. Van je gezin, je werk, je vriendengroep. Als er één radertje stagneert, heeft dat invloed op de rest. -
Je bent zó moe. Dagelijks ben je in de weer met vroege wekkers, je gezin, je baan, je sociale contacten, je werk. Je staat continu onder druk. -
Het is soms heerlijk om je even onder te dompelen in een warm bad. Om dat verwenmomentje écht compleet te maken, kun je je bad verrijken met een lekkere badolie, of een lekkere combinatie van oliën. -
Je had je het ouderschap zo anders voorgesteld. Een beetje zoals op die plaatjes in lifestyle magazines. Je zag het al helemaal voor je. En alhoewel je dol bent op je kinderen – je zou ze voor geen goud willen missen – pakte dat idyllische beeld in de praktijk toch wat anders uit. -
Brigitte (43) is door meer inzicht in deelpersoonlijkheden rustiger en meer in balans. Maar dat was een tijd geleden wel anders. Ze heeft een erg drukke baan en daarnaast heeft ze een gezin draaiende te houden. -
Wist je dat hypnotherapie een goede methode is om allerlei mentale en fysieke klachten aan te pakken? Iedereen loopt in het leven bepaalde littekens op. Sommige klein, anderen juist groot. -
Tamar (37) merkte vlak voor de feestdagen dat ze steeds meer fysieke klachten kreeg: hoofdpijn, vermoeidheid, prikkelbaar en slecht kunnen slapen omdat ze alleen maar lag te piekeren. En dan die huilbuien steeds op de meest onverwachte momenten. Jeetjemina, zo kende ze zichzelf helemaal niet.