‘Hij werd als een held binnengedragen’
Wanneer ik gebeld word, is het een paar uur nadat het fatale ongeluk gebeurd is: Wouter, een man van nog maar 42 jaar, valt tijdens zijn werk van 3 meter hoogte. Tien minuten eerder had hij zijn vader nog aan de telefoon gehad. ‘s Ochtends vroeg had hij zijn twee dochtertjes naar school gebracht, voor de laatste keer. Verkeerd terechtgekomen op zijn hoofd, ineens zomaar weg. Zo plotseling, zo onverwacht.
Jeannelies Lof
Bij elkaar
Dezelfde avond nog arriveer ik bij de nabije familie – zijn ouders, zijn zus, zijn vrouw en kinderen. Ze zijn in shock, vol ongeloof. Ik geef ze het volgende advies: ‘Blijf bij elkaar. Deze dagen heb je elkaar zó hard nodig.’ De volgende dag ga ik met hen in gesprek. Net als bij elke uitvaart die ik verzorg, vind ik het belangrijk om hen allemaal te betrekken, bij élk stapje van de opbouw van de uitvaart.
Intiem
Al snel wordt duidelijk dat Wouter thuis zal worden opgebaard, zodat in vertrouwde en persoonlijke sfeer afscheid van hem kan worden genomen. Ook krijgt de kist een persoonlijk tintje, met afdrukken van de kinderhandjes in alle kleuren. De weduwe wil nog graag een vingerafdruk van haar man, en op de laatste dag dat hij in huis is met hem alleen zijn. Ik krijg kippenvel: op deze manier is er toch nog iets van intimiteit mogelijk.
Bijzondere plekken
Op de dag van de uitvaart rijden we met de rouwstoet langs alle plekken die voor de overledene van betekenis waren: het huis waarin hij is opgegroeid, het allereerste huis dat hij ooit kocht… Wanneer we voor de laatste keer langs de plaats van zijn oude werk rijden, een verlaten industrieterrein, val ik stil. Op het terrein staan een stuk of vijftien aannemersbusjes opgesteld, waar al zijn collega’s uit de bouw voor staan. Als de stoet dichterbij komt, stap ik uit en loop ik stapvoets voor de rouwauto uit. Er breekt een daverend applaus uit.
‘Als ik terugdenk aan deze uitvaart, dan raak ik nog steeds ontroerd’
Erehaag
Iets soortgelijks gebeurt wanneer we langs de sportvelden rijden waar hij als jeugdtrainer werkte: tientallen jonge voetballertjes en hun ouders staan daar in een erehaag opgesteld. Opnieuw besef ik weer dat er een heel leven is weggevallen; het leven van een sociaal en betrokken mens.
Een held
Wanneer we bij het crematorium aankomen, worden we ook daar onthaald door veel mensen. De vrienden van Wouter dragen de kist op hun schouders binnen, zijn ouders lopen voorop. Op de achtergrond klinkt harde, stevige muziek, zijn lievelingsnummer. Ik krijg kippenvel. Hij wordt als een échte held binnengedragen. Ook uit de woorden die worden gesproken, blijkt dat Wouter een bijzonder en geliefd persoon was.
Toewijding
Als ik terugdenk aan deze uitvaart, dan raak ik nog steeds ontroerd en krijg ik een brok in mijn keel. Alles was zo passend voor wie deze persoon was! Van de familie kreeg ik na de uitvaart hetzelfde te horen. Ze gaven aan dat zij de rust en kalmte waarmee ik hen begeleidde heel erg waardeerden, net zoals de toewijding en aandacht die ik besteedde aan het organiseren. Als ik dat hoor, maakt mijn hart een sprongetje. Dat is waar ik het voor doe.
Specialisten in jouw buurt
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis. -
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is. -
Wanneer je de wens hebt om na je dood begraven te worden, kun je kiezen voor een algemene begraafplaats, maar ook voor een natuurbegraafplaats. Bij een algemene begraafplaats is er een bepaalde looptijd waarin je graf in stand wordt gehouden. -
Alarda krijgt als bloemist met zoveel verschillende mensen en verhalen te maken. Deze verhalen kunnen mooi zijn of inspirerend en soms raken ze haar persoonlijk.